Σήμερα είναι πλούσια η νύχτα φύλακα
έχω περίσσεμα μια ανάσα, μ’ ακούς;

Μπορεί καιρό γι’ απόψε να τη φύλαγα
σε τσιμεντένιους και γαλάζιους ουρανούς
είναι ζεστή ακόμα θα της χαρίσω λευτεριά
έλα κοντά να τη νιώσουμε παρέα
να την ακούσεις απ’ την άλλη τη μεριά
αν βγει απ’ τα σίδερα θα σου τραγουδήσει ωραία.

Για μένα χτίσαν τούτο το κελί
δε φέρνω θάνατο ούτε και αίμα
για `σένα φτιάξανε τη πόρτα σιδερένια και ψηλή
μ’ ένα παράθυρο μικρό και για τους δυο μας ψέμα.

Εγώ μίλαγα παντού κι αντιστεκόμουν
εσύ δε μίλαγες πολύ, δεν είχες δει.

Εγώ πέθανα τη μέρα που γεννιόμουν
εσύ τους βόλευε να `σαι καλό παιδί.

Εγώ για χάρη του θεού, έμεινα μακριά του
εσύ για χάρη του σπιτιού σταυροκοπιόσουν.

Εγώ δε πίστεψα ποτέ τα δάκρυα του
εσύ στο καλό και στο δίκιο ορκιζόσουν.

Δεν πρόλαβα ούτε ν’ αγαπήσω, να πληγώσω
εσύ αφού φόρεσες στολή, καλός γαμπρός
εγώ δε πρόλαβα που λες και να σκοτώσω
εσύ σίγουρα θα `σαι πιο τυχερός.

Γι’ αυτό αν βγει το φως μη βιαστείς να με γυρέψεις
ίσως στον ίσκιο σου να μπω και να σε μπλέξω.

Εδώ είμαι ελεύθερος σου λέω να με πιστέψεις
τις αλυσίδες μου τις άφησα εκεί έξω.

Εδώ είμαι ελεύθερος σου λέω.

Εδώ είμαι ελεύθερος σου λέω
δεν έχω τίποτα που να μου ανήκει
κι αν με ζηλεύεις βάλε το χέρι σου στη θήκη
και...
....τώρα είσαι ελεύθερος κι εσύ.

τώρα είσαι ελεύθερος κι εσύ
τώρα είσαι ελεύθερος κι εσύ
τώρα είσαι ελεύθερος κι εσύ