Σκοτείνιασε ο ουρανός
και βγήκανε τ’αστέρια
ποιος σ’αγκαλιάζει πες μου ποιος
μέσα στα δυο του χέρια
και γίνανε ατέλειωτα του πόνου τα νυχτέρια
και τα δικά σου τα φιλιά
στο σώμα μου μαχαίρια

Ποια χέρια σ’αγκαλιάζουνε
ποιον ουρανό σου τάζουνε
ποια μάτια σε κοιτάζουνε
ποια χείλη σε φιλάνε
ποια χέρια σ’αγκαλιάζουνε
μαχαίρια που με σφάζουνε
τα όνειρα που κάναμε
απόψε με πονάνε

Σκοτείνιασε ο ουρανός
δε λέει να ξημερώσει
είσαι στα στήθια μου καημός
κάθε που θα νυχτώσει
και γίνανε ατέλειωτα του πόνου τα νυχτέρια
και τα δικά σου τα φιλιά
στο σώμα μου μαχαίρια

Ποια χέρια σ’αγκαλιάζουνε
ποιον ουρανό σου τάζουνε
ποια μάτια σε κοιτάζουνε
ποια χείλη σε φιλάνε
ποια χέρια σ’αγκαλιάζουνε
μαχαίρια που με σφάζουνε
τα όνειρα που κάναμε
απόψε με πονάνε