Μεσ’τις παλιές φωτογραφίες
το λόγο έχει η σιωπή
οι πιο μικρές μας ιστορίες
τις νύχτες γίνονται βροχή
με δύο μάτια δακρυσμένα
πες μου τι όνειρα να δω
ένα γυρεύω απελπισμένα
μπροστά μου να σε ξαναδώ

Δεν είσαι εδώ κι εγώ πεθαίνω
ούτε τι κάνεις δε μαθαίνω
δεν είσαι εδώ κι όλο μου λείπεις
καρδιά μου μη μ’εγκαταλείπεις
Δεν είσαι εδώ δε βρίσκω άκρη
κυλά η ζωή μου μεσ’το δάκρυ
δεν είσαι εδώ κι αιμορραγώ
γιατί ακόμα σ’ αγαπώ
δεν είσαι εδώ

Ολα για μένα είναι ίδια
πεθαίνω δίχως Κυριακή
απ’της καρδιά μου τα ταξίδια
ποτέ δεν έλειψες εσύ
μ’ένα μυαλο σταματημένο
μεσ’τη γλυκιά σου τη μορφή
πότε θα έρθεις περιμένω
να ξαναρχίσει η ζωή

Δεν είσαι εδώ κι εγώ πεθαίνω
ούτε τι κάνεις δε μαθαίνω
δεν είσαι εδώ κι όλο μου λείπεις
καρδιά μου μη μ’εγκαταλείπεις
Δεν είσαι εδώ δε βρίσκω άκρη
κυλά η ζωή μου μεσ’το δάκρυ
δεν είσαι εδώ κι αιμορραγώ
γιατί ακόμα σ’ αγαπώ
δεν είσαι εδώ