Χίλια “καλώς σε βρήκα” φίλε, κι αυτή τη φορά,
τραγούδα και γέλα του νου σου σπορά.
Zωής ανάσα μυρίζει καπνό.
Λέξεις – αγρίμια κι ό,τι μπορούσα να βρω,

έφερα εδώ …

πότε νανούρισμα και μοιρολόι
ψυχή του ονείρου,
και πότε κύμα σε τρικυμία
σεισμός του απείρου,
πότε ισοβίτης στοχασμός
απ’ το σαράκι τρύπιος
και πότε ξαφνικός αέρας
της νύχτας ίσκιος
που με τρομάζει ίσα – ίσα
κι ύστερα γίνεται λύσσα,
που αστραποχύνεται,
πάνω σε βάσανα, πάνω σε πράγματα,
και σε παράλυτα θαύματα,
που είναι εκεί στης ρίζας το βάθεμα,
κι εγώ στο πέμπτο μάντεμα κιόλας,
κάτι θα βρω μαζί σου.

Πετρανάσα.

Κράμα ατόφιο και διάφανο.

Πετρανάσα.