Σαν το παράθυρό μου ανοίξω και με δεις
θα ζαλιστείς μικρέ μου πρίγκιπα
θα είναι δύσκολο για σένανε να δεις
θα είναι εύκολο απ’ την άλλη να κρυφτείς.

Δε θα φοβάσαι πια τη μέρα
τα όνειρα μόνο θα φοβάσαι
την καρδιά σου θα ακούς να χτυπά
στο σκοτάδι να χτυπά
να χτυπά, στο σκοτάδι να χτυπά.

Σαν το παράθυρό μου κλείσει τι θα δω
μόνο του τοίχου τις ρωγμές, την υγρασία
τα σκουριασμένα, στοιβαγμένα μου βιβλία
την άγρια δίψα σου για δύναμη, για δύναμη.

Θα φοβάσαι και τη μέρα
τα όνειρά σου θα `χουν φύγει
την καρδιά σου θα ακούς να χτυπά
στο σκοτάδι να χτυπά
να χτυπά, στο σκοτάδι να χτυπά.