Βρήκα το λουλά του Αλή Πασά
πήρα και ένα καλάμι
και μοναχός μου σκάρωσα
τον αργιλέ τον βλάμη.

Ποιος ήρθε και τον έκλεψε
βραδιά χωρίς αστέρια;
Ε ρε και να τον έβρισκα
θα του `κοβα τα χέρια.

Σαν το παιδί τον λάτρευα
στα χέρια τον κρατούσα
κι όλες τις στεναχώριες μου
μαζί του τις περνούσα.

Ποιος ήρθε και τον έκλεψε
βραδιά χωρίς αστέρια;
Ε ρε και να τον έβρισκα
θα του `κοβα τα χέρια.

Τώρα αυτή που αγαπώ
παρηγοριά μου δίνει
και στα γλυκά της τα φιλιά
την πίκρα μου τη σβήνει.

Ποιος ήρθε και τον έκλεψε
βραδιά χωρίς αστέρια;
Ε ρε και να τον έβρισκα
θα του `κοβα τα χέρια.