Πόσο νομίζεις πως θ’ αντέξω
να βλέπω τη ζωή σου απ’ έξω
και να μην ξέρω αν θα διαλέξω
ζωή ή θάνατο;
Πρέπει κι εγώ ν’ αποφασίσω
με ποιον θα πάω και ποιον θ’ αφήσω,
τι θα γκρεμίσω, τι θα χτίσω,
σε ποια ανηφόρα περπατώ.

Για μιαν αγάπη τα πάντα δέχτηκα,
μα τώρα ξέρω πως θα χαθώ.
Για την αγάπη τόσα συγχώρεσα,
μα δεν το μπόρεσα να υποκριθώ.

Τώρα μπροστά στ’ αδιέξοδό μου
ψάχνω να βρω την έξοδό μου,
αυτήν που βγάζει στ’ όνειρό μου
και στα λημέρια σου.
Όμως εσύ με θέλεις σκόρπια
μες στα δικά σου κατατόπια,
ίδια ακριβώς με όποια κι όποια
τυχαία βρεθεί στα χέρια σου.

Για μιαν αγάπη τα πάντα δέχτηκα,
μα τώρα ξέρω πως θα χαθώ.
Για την αγάπη τόσα συγχώρεσα,
μα δεν το μπόρεσα να υποκριθώ.