Σε περίμενα χρόνια
λες και ήταν γραφτό
σε ποθώ απ’ το πρώτο
που σε είδα λεπτό,
σε αγαπώ με ένα τρόπο
που δε μου `ναι γνωστός
θα σε κάνω δική μου
κι ας μη ξέρω το πως.

Έχεις ντύσει τα πάντα
στης καρδιάς το βαθύ
το ανεξίτηλο χρώμα
που δεν έχει μορφή,
άγρια θάλασσα μάτια
πέφτω εκεί να πνιγώ
σε στενά μονοπάτια
σαν τυφλός περπατώ,
σ’ έχω τόσο λατρέψει
σαν να ήσουν θεός,
του κορμιού σου η έλξη
με τραβά σαν γκρεμός.

Της ψυχής σου τα ακόρντα
μια τρελή διαδρομή
έχω σβήσει τα φώτα
κι οδηγώ στη βροχή,
όπου θέλει με πάει
το γλυκό σου φιλί
η καρδιά μου χτυπάει
με δική σου εντολή.