Κάτι αρρωσταίνει μέσα μου – κάτι αρρωσταίνει
Θεό κρατάω στα χέρια μου – αργοπεθαίνει
Τα ποιήματα που σώπασαν – δίπλα μου μένουν
Οι μοναξιές που τρόμαξα – δε με πιστεύουν

Και εσύ γελάς

Όνειρα που δεν πρόλαβα – με κυνηγάνε
Παλιούς καιρούς που αγαπώ – δε μου μιλάνε
Δεν ξέρω πως να σε μισώ – για να σε φιλήσω
Τραγούδι που ‘χεις χρώμα μπλε – να σ’ αγαπήσω

Και εσύ γελάς

Το δρόμο που δεν περπατά – πρέπει να πάρεις
Λόγια του γέρου μην ακούς – μα μην τα ξεχάσεις
Φωλιά γεμάτη από ψυχές – που με τρομάζουν
Φοράνε μαύρο νυφικό – και αγάπη στάζουν

Και εσύ γελάς