Είσαι το μαχαίρι αυτής της νύχτας που πληγώνει
Είσαι η στιγμή που τόσες ώρες δεν τελειώνει
Είσαι ένας δρόμος που όλο βγάζει σε χειμώνα
Κι όμως σε βαδίζω δεν κουράστηκα ακόμα

Είσαι ότι είσαι κι όμως πάλι σ ’ αγαπάω
Μες τα βήματά σου κάνω κύκλους και γυρνάω
Μου `δωσες τον κόσμο κι ήπια μια γουλιά του μόνο
Κι όμως με χρεώνεις μια ζωή να σε πληρώνω

Είσαι η βροχή αυτής της νύχτας που δακρύζει
Είσαι η σιωπή που σαν τελειώνει ξαναρχίζει
Είσαι εφιάλτης στ’ ονείρου μου το δώμα
Κι όμως επιμένω να ονειρεύομαι ακόμα

Είσαι ότι είσαι κι όμως πάλι σ ’ αγαπάω
Μες τα βήματα σου κάνω κύκλους και γυρνάω
Μου `δωσες τον κόσμο κι ήπια μια γουλιά του μόνο
Κι όμως με χρεώνεις μια ζωή να σε πληρώνω