Είναι η ζωή σιωπή και δάκρυ
Κι ήρθες σαν φως μιας χαραυγής
Είναι η ζωή σιωπή και νύχτα
Κι ήρθες αστέρι πρωινό

Βιάστηκες να σβήσεις φταίει
τ’ όνειρο μου λες
Που κουράστηκε να γέρνει
Στις ακρογιαλιές

Βιάστηκες προτού φωτίσεις
Να γευτείς σκιές
Κι ό,τι χρώμα είχες
Χάθηκε μέσα στο χθες

Κάθε στιγμή φορούσε αγάπη
Βιάστηκες όμως να χαθείς
Τον ουρανό στης γης τα δίχτυα
Πια να κρατήσεις δεν μπορείς