Σταμάτα πια να με ελέγχεις διαρκώς
Τι κάνω μόνη μου τις νύχτες και που γυρνάω
Απ’ την αρχή σου το `χα πει έτσι είμαι εγώ
έτσι μπορώ έτσι αγαπάω

Το χαρακτήρα μου τον ήξερες καλά
Μέσα στο σπίτι δεν μπορούσα να ζω κλεισμένη
Με παρεξήγησες μου φέρθηκες σκληρά
Ειλικρινά δεν αντέχω πια

Μια καρδιά την έχω
Να την πληγώνεις δε σου επιτρέπω
Για πες μου το μυαλό σου που το έχεις
Μια μέρα θα σου φύγω και θα τρέχεις

Σταμάτα πια σου το `χω πει με ενοχλεί
Που εσύ ποτέ δε μου `χεις δείξει εμπιστοσύνη
Και τώρα φτάνεις πάλι στην υπερβολή
ένας θεός εκείνος θα σε κρίνει

Ήξερες πάντοτε εγώ πως αντιδρώ
Σε μια οθόνη η ζωή μου ήταν κολλημένη
Βγήκα τη βόλτα μου λοιπόν και τι μ’ αυτό
Δε σε μπορώ άλλο τι να πω