Αυτή δεν λέγεται ζωή,
αγάπη να ’σαι μια στιγμή
και πίκρα να ’σαι χρόνος.
Κοντά σου γίναν οι καημοί
ατέλειωτη διαδρομή,
ατέλειωτος κι ο πόνος.

Ας ήτανε ο πόνος
ένα τσιγάρο δρόμος
για να τον περπατήσω,
και φτάνοντας στο τέρμα
αφού είσαι ένα ψέμα
για πάντα να σε σβήσω.
Ας ήτανε ο πόνος
ένα τσιγάρο δρόμος.

Αυτή δεν λέγεται ζωή,
εσύ κατάντησες πληγή
που δεν την κλείνει ο χρόνος.
Κοντά σου γίναν οι καημοί
ατέλειωτη διαδρομή,
ατέλειωτος κι ο πόνος.