Στην ερημιά σου
φυλακισμένη
αναρωτιέσαι γιατί έχεις χαθεί

Και προδομένη
απ’ την καρδιά σου
ξέρω χτυπιέσαι και είσαι μοναχή.

Δεν μπορείς να γυρίσεις πίσω σε μένα τώρα
ξέχασε το, ούτε να το σκεφτείς
και μην έρθεις πίσω με μάτια κλαμένα
σ’ έχω μάθει, δε θέλω να μου πεις

Στα ψέματα σου
μένεις κρυμμένη
δεν έχεις θάρρος, συγγνώμη να μου πεις

Και κρεμασμένα
τα σφάλματα σου
θα το έχεις βάρος όπου και αν κρυφτείς.