Περιπλανώμενη πάνω στο σώμα σου
έμαθα τα σημάδια της ζωής.
Περιπλανώμενη μέσα στα μάτια σου
βάδισα στη σοφία της σιωπής.

Και τώρα δε με νοιάζει να είμαι μοναχή,
δεν φοβάμαι.
Και τώρα ανθίζει η ζωή μου σαν στάχυ,
δεν φοβάμαι.
Ναι, τώρα ξέρω για λάθη και για πάθη,
δεν φοβάμαι.
Είμαι γυναίκα, ναι, είμαι άντρας,
δεν φοβάμαι.

Περιπλανώμενη μέσα στα χέρια σου
κράτησα το κορμί μου ζωντανό.
Περιπλανώμενη μέσα στα λόγια σου
έμαθα να περνώ ωκεανό.

Και τώρα δε με νοιάζει να είμαι μοναχή,
δεν φοβάμαι.
Και τώρα ανθίζει η ζωή μου σαν στάχυ,
δεν φοβάμαι.
Ναι, τώρα ξέρω για λάθη και για πάθη,
δεν φοβάμαι.
Είμαι γυναίκα, ναι, είμαι εγώ,
δεν φοβάμαι.