Μη μου ζητάς να σε κρίνω,
δικαστής σου να γίνω δεν μπορώ,
σ’ αγαπώ.
Στις αμαρτίες σου πάσο
κάνω να μη σε χάσω
και πεθάνω κι εγώ.

Μη, μη με σκορπίζεις στο χώμα,
μου στεγνώνεις το στόμα
και με κόβεις στα δυο.
Δώσ’ μου τις τύψεις σου τώρα
και μαζί μου προχώρα,
όλα σ’ τα συγχωρώ.

Σ’ ακολουθώ,
μέχρι την κόλαση κι αν πας.
Κι αν κάποιες νύχτες με ξεχνάς,
μου φτάνει που ξαναγυρνάς
και το πρωί δε μου μιλάς.

Μη μου ζητάς εξηγήσεις,
την καρδιά σου ν’ αφήσεις
για να δει καθαρά.
Τις αμαρτίες σου σβήσε,
την παρένθεση κλείσε,
όλα είναι απλά.

Μη, μη με σκορπίζεις στο χώμα,
μου στεγνώνεις το στόμα
και με κόβεις στα δύο.
Δώσ’ μου τις τύψεις σου τώρα
και μαζί μου προχώρα
όλα σ’ τα συγχωρώ.

Σ’ ακολουθώ,
μέχρι την κόλαση κι αν πας.
Κι αν κάποιες νύχτες με ξεχνάς,
μου φτάνει που ξαναγυρνάς
και το πρωί δε μου μιλάς.