Γράψε στην καρδιά σου μέσα απ’ την δική μου καρδιά
τα δένδρα ανθίζουν όπως κάθε χρόνο
το καλοκαίρι έρχεται σαν πλοίο.
Μονάχα εσύ δεν είσαι πια, εσύ δεν είσαι ο ίδιος πια.

Λένε πως μ’ αφήνεις, λένε πως δε μ’ αγαπάς.
Μου λένε ακόμα κάπου αλλού γυρίζεις
κι απ’ τα φιλιά μου τίποτα δε θέλεις.
Μη με κοιτάς, λέξη μη λες.

Κάνε να πεθάνω αν ξοπίσω σου βρεθώ.
Ναι, όρκο κάνω γης νεκρής,
όμως να διψώ δε θέλω.

Νύχτες με φεγγάρια, νύχτες με χαράς φωτιά
πού να σε τώρα, ποια σε νανουρίζει;
Σ’ένα χειμώνα, που περπατά στο χιόνι
αχ να την βρει ο κεραυνός.

Κάνε να πεθάνω αν ξοπίσω σου βρεθώ.
Ναι, όρκο κάνω γης νεκρής,
όμως να διψώ δε θέλω.