Στον ίσκιο μιας παράγκας
κοιμήθηκε ένας μάγκας
μάγκας πολλά βαρύς.
Μα απ’ το πολύ το βάρος
εβούλιαξ’ ο κουμπάρος
και χάθηκε και χάθηκε στη γης.

Να πω την πάσα αλήθεια
εφώναξε βοήθεια,
μα πού να πάει, μα πού να πάει κανείς;
Πώς να σηκώσει χέρια
διμούτσουνη, μπεγλέρια
και βάρος, αχ, και βάρος της φωνής;

Ώσπου λοιπόν μια δόση
ετρέξανε καμπόσοι
και φέρανε και φέραν γερανό
και σώσανε τον μάγκα
τον Νώντα, τον μαρμάγκα
τον Καλαμα , τον Καλαματιανό.