Μου μιλάς κι η κουβέντα σου χάνεται
μες στους δρόμους σαν ίσκιος τις νύχτες,
σαν ίσκιος χάνεται.

Μου μιλάς, με κρατάς,
μ’ αγκαλιάζεις, με φιλάς
κι η ζωή μας σαν ίσκιος που χάνεται.

Με κοιτάς κι η καρδιά μου δανείζεται
κάτι μέρες παλιές κάτι νύχτες,
νύχτες δανείζεται.

Τι να πεις τι να πω
κι αν ακόμα σ’ αγαπώ,
η ζωή μας παλιά και γκρεμίζεται.