Κι αυτήν την Κυριακή
να ψάχνω αφορμή
για να σε συναντήσω,
σ ’ένα παλιό ρεφρέν
τα όχι και τα δεν
να ξανατραγουδήσω.

Στο ρυθμό της βροχής
μιας παλιάς ενοχής
σου θυμίζω τα χρέη.
Στο ρυθμό της βροχής
να ’σαι συ θεατής
κι η καρδιά μου να κλαίει.

Μ’ αυτόν τον πυρετό
που καίει το μυαλό
και με γεμίζει θλίψη,
θυμάμαι της στιγμές
και ψάχνω για χαρές
που τόσο μου’ χουν λείψει.

Στο ρυθμό της βροχής…