Τώρα ξέρω, πάνω απ’ όλα είσαι εσύ
το ποτήρι σου γεμίζω, και νομίζω πως αδειάζει
ένας άνεμος την πόρτα μου χτυπάει
και πιστεύω το κλειδί σου πως θ’ ακούσω
να γυρνάει.

Τώρα ξέρω, πάνω απ’ όλα είσαι εσύ
νιώθω ήρεμη και, ίσως, και γι’ αυτό έχεις φροντίσει
θα σου πω και ένα νέο να σ’ αρέσει
στον αγώνα που ζητούσες, σου εξασφάλισα
μια θέση.

Είμαι πολύ καλά, σε σκέφτομαι συχνά
σε αγαπώ πολύ, μ’ αγάπη φιλική
είμαι πολύ καλά, μα πέρασα πολλά
δε φταις εσύ γι’ αυτό, κακίες δεν κρατώ.

Τώρα ξέρω, πάνω απ’ όλα είσαι εσύ
την ανάσα σου μυρίζω, μες στο σπίτι όλη μέρα
τα γυαλιά σου, είναι πάνω στο γραφείο
κι ο καφές που θα σερβίρω είναι πάντοτε
για δύο.

Είμαι πολύ καλά, σε σκέφτομαι συχνά
σε αγαπώ πολύ, μ’ αγάπη φιλική
είμαι πολύ καλά, μα πέρασα πολλά
δε φταις εσύ γι’ αυτό, κακίες δεν κρατώ.

Τα έπιπλα κοιτώ, και γράφω σ’ αγαπώ
με σκόνη απ’ τη ζωή, που άφησες εσύ

Είμαι πολύ καλά, σε σκέφτομαι συχνά
σε αγαπώ πολύ, μ’ αγάπη φιλική
είμαι πολύ καλά, μα πέρασα πολλά
δε φταις εσύ γι’ αυτό, κακίες δεν κρατώ.

Είμαι πολύ καλά, σε σκέφτομαι συχνά
σε αγαπώ πολύ, μ’ αγάπη φιλική
είμαι πολύ καλά, μα πέρασα πολλά
δε φταις εσύ γι’ αυτό, κακίες δεν κρατώ.

Είμαι πολύ καλά, είμαι πολύ καλά.