Νύχτα παίρνω το δρόμο
να `ρθω πάλι σε σένα
κι ας μην είσαι καλή
κι ας τα έχεις χαμένα
Έχεις τόση ομορφιά
και φαρμάκι στο στόμα
πως το ξέρεις καλά
να πληγώνεις ακόμα

Νύχτα φεύγεις νωρίς
και δε λες να γυρίσεις
πες μου πως το μπορείς
να ζητάς παραισθήσεις
Η αλήθεια είναι εδώ
και δε λες να κοιτάξεις
μάθε να περπατάς
άμα θες να πετάξεις

Θα βρεθούμε ξανά
τ’ άλλο το καλοκαίρι
να κοιτάς στ’ ανοιχτά
να φυσάει τ’ αγέρι
Να μου τάζεις να λες
κι ας το ξέρω είναι ψέμα
τα λυτά σου μαλλιά
η αγάπη στο βλέμμα

Και η ζωή σου είναι ξένη
σαν μια παλιά αγαπημένη
Και η ζωή σου είναι άλλη
φεύγεις μα σε γυρίζει πάλι