Να λοιπόν που έτσι ξαφνικά είσαι εδώ,
ψάχνω στα τυφλά να σε αγγίζω να σε δω,
να σε γνωρίσω να φανταστώ την κάθε σου μέρα,
να σκεφτώ τα μάτια σου όταν λες καλημέρα.

Μου γελάς,
κλέβεις την ανάσα μου κρυφά
και χάνεσαι για λίγο,
με ξυπνάς,
απ’ τη σιωπή στον κίνδυνο με πας
και δε θέλω να φύγω.

Να λοιπόν που έτσι ξαφνικά προσπαθώ,
στον άγνωστο σου κόσμο για να ζήσω θα χαθώ,
σε κάθε σκέψη υπάρχεις εσύ σε κάθε μου στιγμή,
κι έτσι ξαφνικά τα βλέπω όλα, βλέπω απ’ την αρχή.

Μου γελάς,
κλέβεις την ανάσα μου κρυφά
και χάνεσαι για λίγο,
με ξυπνάς,
απ’ τη σιωπή στον κίνδυνο με πας
και δε θέλω να φύγω.