Αισθάνομαι σαν ναυαγός
σε άδεια παραλία
Οι φίλοι μου ‘φυγαν νωρίς
κι έρχεται τρικυμία

Αισθάνομαι σαν τη φωτιά
πάνω στο ερημονήσι
που μόνη της πήρε μπροστά
και μόνη της θα σβήσει

Κι αν προσπέρασες και φεύγεις
όπως φεύγουν οι καιροί
δώσ’ μου κάτι να θυμάμαι
να τη βγάλω ως το πρωί

Αισθάνομαι σαν ναυαγός
σε άδεια παραλία
Οι φίλοι μου `φυγαν νωρίς
πριν έρθει η τρικυμία

Αισθάνομαι σαν μια φωτιά
που έπρεπε να σβήσει
γι `αυτά που ήθελε μπροστά
και για όσα έχουν αργήσει

Κι αν προσπέρασες και φεύγεις
όπως φεύγουν οι καιροί
δώσ’ μου κάτι να θυμάμαι
να τη βγάλω ως το πρωί