Υπάρχει Θεός εδώ,
κι αν του αρέσει το όνομα,
βία κι εγώ τον ονομάζω,
ζυγιάζω με το στοχασμό,
και μόνο βία βρίσκω,
να πάρω για αντισηκωμό
Όταν οι κουπιές έρημες,
βαραίνουν την ψυχή μου.

Αυτός το δρόμο πέρασε
της φρονιμάδας από την ομοτέλεια,
του πάθους μάγος

Είναι και σκληρό και τέλειο το δώρημα
που στέλνουν οι Θεοί,
απ’ το σεμνό τους θρόνο.