Όπως μοιάζει ο ήλιος σαν δύει
έτσι δύεις στα χέρια μου εσύ
κι όπως φεύγουν τα πουλιά το χειμώνα
έτσι φεύγεις και μένω μια ανάσα μισή

Όπως φέγγουν τα φώτα της πόλης
έτσι φέγγεις στα μάτια μου εσύ
κι όπως χάνεται το όνειρο μόλις
μόλις ξυπνήσεις
έτσι χάνεσαι κάθε πρωί

Όταν σε βρίσκω πάλι μ’αφήνεις πίσω
και φεύγεις μόνη ξανά ο χρόνος παγώνει
όταν σε χάνω πάλι στην πόρτα σου φτάνω
μα δε σ’αγγίζω και μόνος σπίτι γυρίζω

Όπως έρχεσαι μόλις νυχτώσει
έτσι φεύγεις ο ήλιος πριν βγει
κι όπως τρέχει αδιάκοπα ο χρόνος
έτσι τρέχεις μακριά μου πριν έρθει η αυγή

Όταν σε βρίσκω πάλι μ’αφήνεις πίσω
και φεύγεις μόνη ξανά ο χρόνος παγώνει
όταν σε χάνω πάλι στην πόρτα σου φτάνω
μα δε σ’αγγίζω και μόνος σπίτι γυρίζω