Μέσ’ στο βιβλίο της ζωής μου
πόσες φορές έφταιξα πες μου,
αν γύρισα στον κόσμο τον τρελό
πες μου στο φως των καντηλιών.

Πες μου μάγισσα το χθες μου
πόσες αδίκησα ψυχές,
αν μπορέσω ν’ αγαπήσω
πες μου μάγισσα το χθες.

Πέντε μοίρες μου `γνεψαν υφάδι
πέντε μέρες όμορφες να ζω
και τις δέκα μέσα στο σκοτάδι
μόνος μου τον κόσμο να μισώ.

Άφησα τώρα στον καθρέφτη
πίσω μια γέρικη μορφή
κι άκουσα την καρδιά να πέφτει
μα δε μου καίγεται καρφί.