Ο όρκος μιας βραδιάς μας δένει πιο πολύ
μας κάνει δυνατούς σ’ ένα φιλί.
Τα μάτια σου θολά το δάκρυ σου νωπό
πίστεψε μόνο εσένα αγαπώ.

Αχ αγάπη μου πόσο σ’ αγάπησα,
πόσο σε πόνεσα πόσο σε λάτρεψα.
Αχ αγάπη μου πάρε τα χείλη μου
πάρε τα μάτια μου, είναι δικά σου.

Ο άνεμος φυσά, μας παίρνει μακριά
μας πάει στην πολύ μου τη χαρά.
Πάντα θα σ’ αγαπώ ορκίζομαι γι’ αυτό
ο όρκος είν’ βαρύς και θα μας δέσει.