Δάκρυσες βλέποντας πράσινη γη
η φλόγα να καίει να δέρνει η βροχή.
Χάνουν το χρώμα τους άνθη και χώμα
λουλούδια αγάπης δεν βλέπεις ξανά.

Άνθρωπε σβήσ’ τη φωτιά
την φλόγα στη δική σου την καρδιά
κάν’ την τραγούδι κι εσύ η αγάπη
είναι η πιο δυνατή.

Χάρηκες βλέποντας να βγαίνει στη γη
απ’ το δάκρυ σου αγάπης στοργή.
Κρύφ’ τις πίκρες σου όλες μες στην καρδιά
προσευχήσου μην κλαις βγήκε ο ήλιος ξανά.