Θεέ μου δεν κατάλαβα
στην πίκρα πως μετάλαβα
και μου `δωσες γι’ αντίδωρο
τόση μοναξιά.
Κρυφές πληγές μου άφησαν
οι αγάπες που με κράτησαν
μα τώρα ήρθες μάτια μου
και βρήκα ζεστασιά.

Και φοβάμαι, φοβάμαι
Χριστέ μου τόση αγάπη αλήθεια να `ναι
και φοβάμαι, φοβάμαι
γιατί αν σε χάσω θα χαθώ, .

Υπόφερα και πόνεσα
μα όλους τους συγχώρεσα
μα έλα που η καρδούλα μου
σπασμένο είναι γυαλί.

Γύριζα τα χαράματα
κι άνοιγα άδεια γράμματα
έψαχνα τις αγάπες μου
μα τώρα ήρθες εσύ.

Και φοβάμαι, φοβάμαι
Χριστέ μου τόση αγάπη αλήθεια να `ναι
και φοβάμαι, φοβάμαι
γιατί αν σε χάσω θα χαθώ, .