Είναι κάτι βράδια, βράδια πικραμένα
που τα νιώθουν μόνο μάτια δακρυσμένα.
Μοιάζουνε καράβια που ’ναι αραγμένα.
Κάτι τέτοια βράδια πόσο σε ζητώ!

Είναι κάτι νύχτες που θαρρείς πεθαίνεις,
δε γυρνούν οι δείχτες και στα ίδια μένεις.
Είναι κάτι νύχτες στα παλιά που γέρνεις.
Κάτι τέτοιες νύχτες πόσο σ’ αγαπώ!

Κάτι τέτοιες νύχτες που είσαι μακριά μου
οι καημοί σαν σφαίρες πέφτουν στην καρδιά μου.
Μέσα στα σκοτάδια μια φωνή ουρλιάζει,
"λάθος μονοπάτια πήραμε" φωνάζει.

Είναι κάτι βράδια που δεν τα αντέχεις,
λίγο φως γυρεύεις, μα σκοτάδια βλέπεις.
Είναι κάτι βράδια στα παλιά που τρέχεις.
Κάτι τέτοια βράδια πόσο σε ζητώ!

Είναι κάτι νύχτες σαν κλεισμένες στράτες
και οι ώρες μοιάζουν γέρικοι διαβάτες.
Είναι κάτι νύχτες, Θεέ μου, εφιάλτες.
Κάτι τέτοιες νύχτες πόσο σ’ αγαπώ!