Σε ζηλεύω! Σε ζηλεύω!

Σαν την αρρώστια που την κόλλησα τυχαία,
μπήκες στο αίμα μου και στο μυαλό λαθραία.
Κ’ όλα φαινόντουσαν ήσυχα κι ωραία
μέχρι που βγήκαμε στο δρόμο εμείς παρέα.
Τότε κατάλαβα ποιος είμαι και που πάω.
Και μόνο εγώ ξέρω το ζόρι που τραβάω.

Σε ζηλεύω! Σε ζηλεύω! Σε ζηλεύω!
όσο και να το παλεύω.
Σε ζηλεύω! σε ζηλεύω’ σε ζηλεύω!
σαν τρελός.

Σε ζηλεύω! Σε ζηλεύω! Σε ζηλεύω!
όσο και να το παλεύω.
Σε ζηλεύω! σε ζηλεύω’ σε ζηλεύω!
σαν τρελός.

θέλω γιατρό να πάω να δω τι μου συμβαίνει,
δεν εξηγείται πλέον διαφορετικά,
αφού η ζήλεια μετακόμισε και μένει
μες στο μυαλό μου μια για πάντα οριστικά.
Τώρα κατάλαβα ποιος είμαι και που πάω.
Και μόνο εγώ ξέρω το ζόρι που τραβάω.

Σε ζηλεύω! Σε ζηλεύω! Σε ζηλεύω!
όσο και να το παλεύω.
Σε ζηλεύω! σε ζηλεύω’ σε ζηλεύω!
σαν τρελός.

Σε ζηλεύω! Σε ζηλεύω! Σε ζηλεύω!
όσο και να το παλεύω.
Σε ζηλεύω! σε ζηλεύω’ σε ζηλεύω!
σαν τρελός.

Σε ζηλεύω! Σε ζηλεύω! Σε ζηλεύω!