Στο παλιό το καφενείο στη στοά
κάτω εκεί στον Πειραιά
Μεραρχίας και Νοταρά
που είναι γκέτο των πληβείων της ζωής
εκεί να `ρθεις να με βρεις
την κατάντια μας να δεις

Κάθε μέρα απ’ τις οχτώ μέχρι τις τρεις
μπαινοβγαίνει ο Θοδωρής
κι η Μαρία της Νομικής
πάει, πέταξε Μαρία το πουλί
κάποια θέση νοσταλγείς
μα δε νοιάστηκε κανείς

Των θελημάτων τα παιδιά,
με ρούχα καθημερινά,
γιορτάζουν και κερνούν στο καφενείο,
των γενεθλίων τα κεριά
των θελημάτων τα παιδιά,
θα σβήνουνε νωρίς στο μαγειρείο.

Απ’ το 1987,
τους ξανάδα μια φορά
με δυο τσάντες αγκαλιά
στο ίδιο ακόμα καφενείο στη στοά
κάτω εκεί στον Πειραιά
Μεραρχίας και Νοταρά

Και παντρεύτηκε η Μαρία τον Θοδωρή
που τον ξέρει μια ζωή
με κουμπάρο καφετζή
πάει, πέταξε Μαρία το πουλί
κάποια θέση νοσταλγείς
μα δε νοιάστηκε κανείς.

Των θελημάτων τα παιδιά,
με ρούχα καθημερινά,
γιορτάζουν και κερνούν στο καφενείο,
των γενεθλίων τα κεριά
των θελημάτων τα παιδιά,
θα σβήνουνε νωρίς στο μαγειρείο.