Περαστικά Λουκιανέ,
η νύχτα μας πληγώνει
μα εσύ είσαι ο πλέον εύθραυστος
και σε παραπληγώνει.

Μη βιάζεσαι, μην προσπερνάς
σαν όλους μας λίγο στάσου
ως ότου ενηλικιωθεί
η παιδικότητά σου.

Το τράκο ήταν το δεύτερο
Οκτώβρης ήταν πάλι
που ανάψαν τα τηλέφωνα,
που είχες ξανατρακάρει.

Μη βιάζεσαι, μην προσπερνάς
σαν όλους μας λίγο στάσου,
αχ κι από την κατασκήνωση
ευχόμεθα περαστικά σου.