Κολλάω και τραυλίζω αν είναι να στο πω
για αυτό και σου χαρίζω τον μυστικό πομπό.
Τον πειρατή, τον πειρατή! Ψίθυροι και παράσιτα
φωτιές από μιαν άλλη γη κύματα γέλιου που ξεσπά
αφιερωμένο εξαιρετικά.

Μπροστά στο αναμμένο γυαλί του μηχανήματος
ακόμα περιμένω τον ήχο που είναι αδύνατος
την πιο παράξενη ακοή όταν ξυπνάς απότομα
και το ραδιόφωνο είν’ εκεί φέγγοντας όλη τη φωνή
όλα της χαλάλι για να λειτουργεί.

Σπατάλη κι αφθονία μέσα σε βραχυκύκλωμα
και ραδιοπειρατεία στο Εθνικό Ίδρυμα,
ακούγεται σαν εξτρεμισμός με λαϊκό έρεισμα
μα είναι ένας άγγελος τραυλός που πριονίζει τη μιλιά
αφιερωμένος εξαιρετικά.

Εργάτες θυμωμένοι κρατούν το εργοστάσιο
και οι ερωτευμένοι ζητούν το πολλαπλάσιο
μα όσοι δουλεύουν στους πομπούς ψάχνοντας την αγάπη τους
ας καταλάβουν τους σταθμούς του ραδιοφώνου τα κλειδιά
αφιερωμένοι εξαιρετικά.