Έχεις τα μάτια που όλοι ξέρουν πώς δε φταίνε
Που απ’ τον πόνο πια σταμάτησαν να κλαίνε
Που δεν τα ενδιαφέρει οι άλλοι τι θα πουν
Έχεις τα μάτια που από μόνα τους μιλούν

Έχεις τα μάτια που δεν πρόλαβαν να παίξουν
Γιατί να μάθουν έπρεπε πως να αντέξουν
Είχες αφήσει για τους άλλους της μόρφωσης τους τόμους
Με άλλα βάρη σου φορτώνανε τους ώμους

Κι όμως γελάς πιο δυνατά απ’ τα καλομαθημένα
Κι όμως πατάς πιο γερά από τα σπουδαγμένα
Κι αν τα τραγούδια αυτά δε γράφτηκαν για σένα
Τά `πες εσύ πιο αυθεντικά απ’ τον καθένα

Είναι γιορτές που δεν ενώνουν μα χωρίζουν
Και οι πιστολιές τα κοριτσάκια τα φοβίζουν
Κάποτε σκέψεις μας τρομάζουν και κάποιες μας ζαλίζουν
Μα όσοι κάποτε κατάλαβαν γνωρίζουν

Μα εσύ γελάς πιο δυνατά απ `τα καλομαθημένα
Μα εσύ πατάς πιο γερά από τα σπουδαγμένα
Κι αν τα τραγούδια αυτά δε γράφτηκαν για σένα
Τά `πες εσύ πιο αυθεντικά απ’ τον καθένα

Θα ήθελα το πρόσωπό σου να το δεις
Πώς ηρεμεί λίγο αφότου κοιμηθείς
Όταν δεν το παραμορφώνουν οι σκοτούρες της ζωής
Θα ήθελα το πρόσωπό σου να το δεις

Κι όμως γελάς πιο δυνατά απ’ τα καλομαθημένα
Κι όμως πατάς πιο γερά από τα σπουδαγμένα
Κι αν τα τραγούδια αυτά δε γράφτηκαν για σένα
Τά `πες εσύ πιο αυθεντικά απ’ τον καθένα