|
| Κραταιά ως Θάνατος Αγάπη - 1972 |
| |
Στίχοι: Εκκλησιαστικοί
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Τι ωραιώθης και τη ηδυνήθης,
αγάπη, εν τρυφαίς σου!
Τούτο μέγεθός σου...
Ωμοιώθης τω φοίνικι,
και οι μαστοί σου τοις βότρυσιν.
Είπα: Αναβήσομαι επί τω φοίνικι,
κρατήσω των ύψεων αυτού.
Εγώ τω αδελφιδώ μου,
και επ’ εμέ η επιστροφή αυτού.
Ευώνυμος αυτού υπό την κεφαλήν μου,
και η δεξιά αυτού περιλήμψεταί με.
Υπό μήλον εξήγειρά σε...
Και η δεξιά αυτού περιλήμψεταί με...
Εκεί ωδίνησέν σε η μήτηρ σου...
Ευώνυμος αυτού υπό την κεφαλήν μου...
Εκεί ωδίνησέν σε η τεκούσα σου.
Θες με ως σφραγίδα επί την καρδίαν σου,
ως σφραγίδα επί τον βραχίονά σου.
Ότι κραταιά ως Θάνατος Αγάπη,
σκληρός ως Άδης Ζήλος.
Περίπτερα αυτής περίπτερα πυρός, φλόγες αυτής.
Ύδωρ πολύ ου δυνήσεται σβέσαι την αγάπην,
και ποταμοί ου συγκλύσουσιν αυτήν.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Δημοφιλία: 82.4% (8 ψήφοι) Αναγνώσεις: 30466 Σχόλια: 6 Αφιερώσεις: 1
| | | | | | |
| | Antonio @ 18-06-2003 |
|
apapaso 07-11-2013 17:15 | Μικρό-διορθώσεις στην μετάφραση:
[...]
Το αριστερό του χέρι κάτω από το κεφάλι μου
και το δεξί του θα με αγκαλιάσει.
[...]
σκληρός σαν τον άδη ο πόθος
[...] | νύχτα 11-02-2008 09:54 | είναι απλά ανεπανάληπτος ο συνθέτης μας...
| spyridonv 16-04-2007 17:04 | Ἄσμα Ἀσμάτων, 7, 7, 1 - 8, 7, 2
Τί ὡραιώθης καὶ τί ἡδύνθης,
ἀγάπη, ἐν τρυφαῖς σου;
τοῦτο μέγεθός σου ὡμοιώθη τῷ φοίνικι
καὶ οἱ μαστοί σου τοῖς βότρυσιν.
εἶπα ᾿Αναβήσομαι ἐν τῷ φοίνικι,
κρατήσω τῶν ὕψεων αὐτοῦ,
(...)
᾿Εγὼ τῷ ἀδελφιδῷ μου,
καὶ ἐπ' ἐμὲ ἡ ἐπιστροφὴ αὐτοῦ.
(...)
Εὐώνυμος αὐτοῦ ὑπὸ τὴν κεφαλήν μου,
καὶ ἡ δεξιὰ αὐτοῦ περιλήμψεταί με.
(...)
῾Υπὸ μῆλον ἐξήγειρά σε·
ἐκεῖ ὠδίνησέν σε ἡ μήτηρ σου,
ἐκεῖ ὠδίνησέν σε ἡ τεκοῦσά σου.
Θές με ὡς σφραγῖδα ἐπὶ τὴν καρδίαν σου,
ὡς σφραγῖδα ἐπὶ τὸν βραχίονά σου·
ὅτι κραταιὰ ὡς θάνατος ἀγάπη,
σκληρὸς ὡς ᾅδης ζῆλος·
περίπτερα αὐτῆς περίπτερα πυρός, φλόγες αὐτῆς·
ὕδωρ πολὺ οὐ δυνήσεται σβέσαι τὴν ἀγάπην,
καὶ ποταμοὶ οὐ συγκλύσουσιν αὐτήν. | ΧΑΙΝΗΣ 02-01-2007 13:17 | στίχοι από το '' ΑΣΜΑ ΑΣΜΑΤΩΝ '' του ΣΟΛΟΜΩΝΤΟΣ | Akarayan 11-09-2006 04:58 | ( Μετάφραση Χρήστος Σ. Γαρνάβος)
Πόσο ομόρφυνες και πόσο γλυκιά είσαι,
αγάπη, με τα χάδια σου!
Αυτή η υπέροχη κορμοστασιά σου·
μοιάζεις με το φοίνικα,
και τα στήθη σου με δύο τσαμπιά σταφύλια.
Είπα· θ’ ανέβω στο φοίνικα,
και στην κορφή του θα κτατηθώ·
Εγώ είμαι του αγαπημένου μου
κι ο πόθος του είναι προς εμένα.
Το αριστερό μου χέρι κάτω από το κεφάλι μου
και το δεξί μου θα με αγκαλιάσει.
Κάτω απ’ την μηλιά σε ξύπνησα·
εκεί που σε γέννησε η μητέρα σου,
εκεί που σε πόνεσε αυτή που σ’ έφερε στον κόσμο.
Βάλε με σαν σφραγίδα στην καρδιά σου,
σαν σφραγίδα στο μπράτσο σου,
επειδή είναι δυνατή σαν το θάνατο η αγάπη,
σκληρή σαν τον άδη η ζήλια
οι σπίθες της αγάπης είναι σπίθες
φωτιάς, φλόγες δικές της·
πολύ νερό δεν μπορεί να σβήσει την αγάπη,
και τα ποτάμια δεν μπορούν να την καταπνίξουν.
| Ανώνυμο σχόλιο 28-02-2006 | mprabo sto paidi poy to perase sto site.... | Αφιερωμένο από rodia - για afroditi - 10-07-2005 13:35 | αν το μεταφρασεις ειναι δικο σου ::sad.:: ::sad.:: | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|