Να επιστρέφει μόνη έμαθε
να’ναι ελεύθερο πουλί
και τα μπλόκα του αλκοτέστ
ν’αποφεύγει άψογα μπορεί
Μέχρι το φόβο της συνήθισε
να κοιμάται μοναχή
που μακριά του έτρεμε
και φοβόταν ως και τη βροχή

Στη γύρα και στα μπαρ επέστρεψε
στη θλιμμένη προσμονή
μια άλλη αγάπη έψαξε
πώς πονάει όλη αυτή η γιορτή
Τη συμπαθούσα όταν γύριζε
κι όλο πάρκαρε στραβά
τη μαμά μου θύμιζε
όταν την παράτησε ο μπαμπάς

Μετά τη θέση πιάνουν οι ένοικοι
και δεν άντεχε να βρει
και να ψάχνει έπαψε
δεν ξεπάρκαρε από κει ποτέ