Τι περίεργη νύχτα κι αυτή
η μυρωδιά απ`τα μαλιά σου
έχει απλώσει παγίδες παντού,
ακούω τα βήματά σου.

Τι περίεργη νύχτα κι αυτή,
λευκό σκοτάδι απλώνει.
Τη σκιά μου θα ψάξω να βρω
στο δικό σου σεντόνι.

Ανοιγμένα τα χέρια απαλά
προσπαθούν ν`αγκαλιάσουν
ένα κορμί από μνήμες του χθες
κι όμως πάλι θ`αδειάσουν.

Πόσο άδικη νύχτα είν`αυτή,
δεν σε φέρνει κοντά μου.
Μια οθόνη τεράστια θαμπή
να δείχνει τα σφάλματά μου.

Πόσο άδικη νύχτα είν`αυτή,
λευκό σκοτάδι απλώνει
κι η σκιά μου ξανά θα χαθεί
στο δικό σου σεντόνι.

Ανοιγμένα τα χέρια απαλά
προσπαθούν ν`αγκαλιάσουν
ένα κορμί από μνήμες του χθες
κι όμως πάλι θ`αδειάσουν.