Τα δεσμά που μας κρατούν
μας πληγώνουνε τα χέρια
κάτι αόρατα μαχαίρια
μας κεντούν.

Το κλειδί της φυλακής
το `χει ο χρόνος κι η συνήθεια
και σε πάει στο δρόμο
η αλήθεια της σιωπής.

Πάντα ψάχνεις για να βρεις
τη ψυχή σου στο σκοτάδι
μα τη χάνεις κάθε βράδυ
πιο νωρίς.

Κι αν υπάρχουν ουρανοί
Θεέ μου, πόσο μακριά μας
κι είναι μόνο στα όνειρά μας
γαλανοί.