|
Στίχοι: Σώτια Τσώτου
Μουσική: Κώστας Χατζής
Στη γειτονιά μας μια γριά
εκατόν είκοσι χρονών,
την κοροϊδεύουν τα παιδιά
και τηνε λένε "Παρθενών".
Όλο θυμάται τα παλιά
μονάχη της παραμιλά
και ντρέπεται η καψερή
που έζησε τόσο πολύ.
Θυμάται τον Παπαδιαμάντη,
τον Χαλεπά και τον Παρθένη
κι ήτανε με τον Κουντουριώτη
χρόνια πολλά ερωτευμένη.
Παλάτια γίναν τώρα τα καλύβια
κι άσφαλτοι οι δρόμοι που πατάτε,
μονάχα η γειτονιά μας μένει ίδια
πάντα φτωχή τηνε θυμάται.
Στη γειτονιά μας μια γριά
του Αλεξάνδρου η γιαγιά,
την κοροϊδεύουν τα παιδιά
και τηνε λεν "βελανιδιά".
Όλο θυμάται τα παλιά
μονάχη της παραμιλά
και ντρέπεται η καψερή
που έζησε τόσο πολύ.
Θυμάται τον Δελαπατρίδη
λόγους στο Σύνταγμα να βγάζει,
τους αραμπάδες μες στους δρόμους
και τα φανάρια με το γκάζι.
Παλάτια γίναν τώρα τα καλύβια
κι άσφαλτοι οι δρόμοι που πατάτε,
μονάχα η γειτονιά μας μένει ίδια
πάντα φτωχή τηνε θυμάται.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Δημοφιλία: 20% (1 ψήφοι) Αναγνώσεις: 2868 Σχόλια: 1 Αφιερώσεις: 0
| | | | | | |
|