Αφού ήλθες, καλώς ήλθες, αγάπη.
Με μια κιθάρα κανένας δε ζει.
Έτσι κι αλλιώς είν’ ο κόσμος μια λάσπη,
ας την περάσουμε δύο μαζί.

Και πάμε, αστέρι μου, όπου μας πάνε,
κράτα το χέρι μου να μη φοβάμαι.
Και άσε, αστέρι μου, τις σκέψεις, άσε,
κράτα το χέρι μου να μη φοβάσαι.
Μη φοβάσαι...

Αφού ήλθες, καλώς ήλθες και μείνε.
Χωρίς ελπίδα κανένας δε ζει.
Ένας σταυρός η ζωή μας θα είναι*,
ας τον σηκώσουμε δύο μαζί**.
*[Πασχάλης, Χατζηγιάννης: κι αν είναι]
**[Πασχαλής: οι δύο μαζί]

Και πάμε, αστέρι μου, όπου μας πάνε,
κράτα το χέρι μου να μη φοβάμαι.
Και άσε, αστέρι μου, τις σκέψεις, άσε,
κράτα το χέρι μου να μη φοβάσαι.
Μη φοβάσαι...