Μα αλίμονο οπού νικά
και χάνει την ψυχή του
αφήνει πίσω του καημούς
πληγές μες στο κορμί του.

Γιατί ο νιος σαν νίκησε
ξέχασε πια την κόρη
παντρεύτηκε τη μοναξιά
και χάθηκε στα όρη.

Κι η κόρη μόνη στέκεται
κι η μοναξιά την σκάβει
φωτιά και πόνος της σιωπής
στο στήθος της ανάβει.