Δε χώρεσε το θαύμα ετούτη η πόλη
δε ζήσαμε σε χρόνια τυχερά,
μα όπως σε κοιτώ και σουρουπώνει
με σπρώχνεις να βουτήξω στα βαθιά!

Δε γράφτηκαν για μας ετούτοι οι ρόλοι
δεν είναι όλα στον κόσμο φανερά
και όπως σε κοιτώ και ξημερώνει,
με σπρώχνεις να βουτήξω στα νερά..

Στην απέναντι ακτή
κάποια ανάσα καυτή θα μας πάει
θα στεγνώσω το φως
και ένας ήλιος ζεστός θα κοιτάει
κι αν υπάρχεις κι εκεί
το ’χει η μοίρα μας πει να ενωθούμε
στην απέναντι ακτή
με καρδιά πειρατή θα χαθούμε.....