Κατεβαίνω όλους τους πρόστυχους δρόμους
αγκαλιά μ’ ένα πτώμα πιο ζεστό απ’ τη μοναξιά
Κι όταν γεμίζω μ’ ενοχές και με φόβους
φιλάω τη σκιά σου ρημαγμένη χαρά

Όλες οι πόλεις ρίχνονται μέσ’ τη φωτιά,
καίγονται μέσ’ τα θυμωμένα δάκρυά σου
Κι οι κάτοικοι όλοι λυσσασμένα σκυλιά
που δε μ’ αφήνουνε να `ρθω απ’ τη μεριά σου

Μα εγώ δεν έχω άλλη ελπίδα έξω από σένα
κι ακολουθώ τη κάθε σου πατημασιά

Βουλιάζω στο φως σου
(Είμαι δικός σου)
τσακισμένη χαρά
(Βουλιάζω στο φως σου)
Με τ’ άγρια φτερά σου
(Ταξιδεύω)
Ταξιδεύω, ταξιδεύω μακριά

Υπομένω όλους τους κάλπικους πόνους
συντροφιά μ’ ένα εφιάλτη πιο γλυκό απ’ τη μοναξιά
Κι όταν γεμίζω μ’ ενοχές και με φόβους
φιλάω τη σκιά σου ρημαγμένη χαρά

Όλες οι αλήθειες ρίχνονται μέσ’ τη φωτιά,
καίγονται μέσ’ τα θυμωμένα δάκρυά σου
Κι οι πόρτες όλες κλειδωμένες διπλά
και δε μ’ αφήνουνε να `ρθω απ’ τη μεριά σου

Μα εγώ δεν έχω άλλη ελπίδα έξω από σένα
κι ακολουθώ τη κάθε σου πατημασιά

Βουλιάζω στο φως σου
(Είμαι δικός σου)
τσακισμένη χαρά
(Βουλιάζω στο φως σου)
Με τ’ άγρια φτερά σου
(Ταξιδεύω)
Ταξιδεύω, ταξιδεύω μακριά