| |
TZA STE
14-01-2011 09:58 | Y.Γ.
Εννοείται πως μπορεί κανείς να ερμηνεύσει το ποίημα και σε πρώτο, κυριολεκτικό επίπεδο.
Δηλαδή, μπορεί να πρόκειται για ένα σπίτι κάπως παρακμιακό και εγκαταλελειμμένο και που-μεταφορικά- δεν παρέχει προστασία σε όποιον είναι μέσα του από τον έξω κόσμο, αφού δεν έχει "στέγη και τοίχους". Ο συγγραφέας μας μεταφέρει την εικόνα της βίας-πραγματικής ή ψυχολογικής- ("αίμα"), του ανικανοποίητου και της απογοήτευσης αυτών που έμεναν εκεί ("γεμάτο πόθους νικημένους αστείους"). Υπαινίσσεται την παρουσία στοιχείων του υποκόσμου ("μέσα του ουρλιάζαν δολοφόνοι παλιάτσοι"). Μέσα σε αυτή τη σάπια κατάσταση υπήρχε όμως κάτι φωτεινό , η αγάπη των επισκεπτών/κατοίκων (και που πιθανότατα δεν αφορά στους "δολοφόνους παλιάτσους") -το ισχυρότερο και ηθικότερο ανθρώπινο συναίσθημα- που ήταν τόσο ισχυρή ώστε να κάνει το σπίτι να "ραγίζει".
αυτό το σπίτι "γιάτρευε τη θλίψη μου στη στοιχειωμένη του σιωπή", δηλαδή έκανε τον αφηγητή να νιώθει καλύτερα χωρίς να περιγράφει κάποια ζωηρή δραστηριότητα αξια προσοχής παρά μια σκοτεινή ησυχία που επικρατούσε. το όλο σκηνικό θα μπορούσε να παραπέμπει δηλαδή σε στέκι ναρκομανών (και μάλιστα ηρωινομανών) όπως είπαμε παραπάνω. Στη συνέχεια ο αφηγητής εξομολογέιται πως δεν θυμάται αν είχε ζήσε ποτέ εκεί, ούτε καν αν είχε περάσει από εκεί, γεγονός το οποίο αντιφάσκει έντονα με τις ακριβείς, συναισθηματικά φορτισμένες εικόνες που περιγράφει σε όλο το υπόλοιπο ποίημα. Με άλλα λόγια πώς γίνεται να γράψει κανείς ολόκληρο ποίημα για ένα μέρος που δεν θυμάται? Τα αίτια αυτής της ''αμνησίας'' του μπορεί να είναι διάφορα: Μπορεί να έχει περάσει καιρός από τότε, να έχει αλλάξει τρόπο ζωής, να έχει αφήσει πίσω του όλα αυτά και απλά να λησμονεί τις λεπτομέρειες τις καθημερινότητας, εκτός από αυτά που γράφει. Μπορεί να εννοεί πως δεν θέλει να θυμάται τίποτα απόλα αυτά, επειδή άκριβώς ήταν τόσο δυσάρεστα. Ή τέλος, μπορεί να εννοεί πώς δεν "έζησε" ποτέ του εκεί γιατί δεν θεωρεί ότι ήταν ζωή αυτό που έκανε/έκαναν εκεί μέσα!
στην τελευταία στροφή επανέρχεται στην περιγραφή του σπιτιού με παρόμοιο μοτίβο με την πρώτη. Τρεις αρνητικές περιγραφές συμπλέκονται με μία θετική: ένα σπίτι "με βγαλμένες πόρτες", που μπαινοέβγαινε δηλαδή όποιος ήθελε, "που σύχναζαν μέσα του οι ανίκανες ώρες", των κατοίκων-επισκεπτών του οποίου ο χρόνος κυλούσε χωρίς νόημα και σκοπό (πιθανή περιγραφή τοξίκωσης από ναρκωτικά-"ταξιδιού" από ηρωίνη) με την απόπνοια της νύχτας (υποκόσμου?, σκοτεινών στοιχείων) να το κυριεύει. Οι επισκέπτες-χρήστες ή πιθανά μόνο ο αφηγητη΄ς ζητούσαν όμως, μέσα σόλη αυτήν την αυτοκαταστροφική και επικίνδυνη κατάσταση και σε απρόσφορο έδαφος, λίγη αλήθεια για τον εαυτό τους ή/και τον κόσμο που τους οδήγησε σαυτήν την κατάσταση.
Το όλο τραγούδι και σε συνδυασμό με την ψυχεδελική-ατμοσφαιρική-βαρειά μουσική που το συνοδεύει θα μπορούσε να αναφέρεται στις δυσκολείες και τα βάσανα, ψυχολογικά και μη, που περνάνε οι άνθρωποι σαυτές τις συνθήκες εξάρτησης. Αποδίδει όμως στους χρήστες φωτεινά στοιχεία όπως ευαισθησία, έντονο συναίσθημα και ανάγκη αναζήτησης της αλήθειας και διεξόδου από αυτόν τον φαύλο κύκλο της εξάρτησης, που αντιμάχονται αυτήν την κατάσταση.. σαν να λέμε είναι τα μεγάλα θύματα αυτών που στήσαν όλο αυτό το "σπίτι", των¨"δολοφόνων και των παλιάτσων". όπως και σε κάθε άλλη μορφή τέχνης, ένας ποιητης μπορεί να χρησιμοποιεί έντονα εκφραστικά μέσα και ακραίες καταστάσεις, χωρίς όμως το γενικό συμπέρασμα του ποιήματος να περιορίζεται σε αυτές. Μπορεί δηλαδή να γενικευτεί στις ζωές όλων μας: όλοι έχουμε προβλήματα, μικρότερα ή μεγάλα, και όλοι μας μπλέκουμε σε κύκλους μικρών εξαρτήσεων. Αυτό που πρέπει να προσέξουμε είναι να μην τις αφήσουμε να μας καταβροχθήσουν και επικεντρωμένοι στις αρετές μας και καλλιεργώντας τις, να σηκώνουμε και παλι το κεφάλι μας ψηλά! | TZA STE
11-01-2011 23:29 | λοιπόν....
αλλο ένα πολύ δυνατό κομμάτι από τρύπες!
στο πρώτο άκουσμα σκέφτηκα το σπίτι στο οποίο μεγάλωσα, το οποίο μπορεί να γιατρεύει τη θλίψη μου με όλες τις καλές αναμνήσεις που έχω αλλά και με τις κακές ίσως (γεμάτο αίμα γεμάτο πόθους νικημένους αστείους, όταν μέσα του ούρλιαζαν δολοφόνοι παλιάτσοι, κλπ κλπ) καθότι τίποτα σαυτήν τη ζωή δεν είναι τέλειο αλλά όταν είναι τόσο μεγάλο κομμάτι μας δεν μπορούμε να το απαρνηθούμε πλήρως γιατί θα ήταν σαν να αρνούμαστε τους εαυτούς μας (με κάποια όρια βέβαια!)
αυτό που μπερδεύει κάπως τα πράγματα έιναι ότι το σπίτι αυτό είναι "δίχως στέγη και τοίχους" είναι πιθανόν κάτι μη υλικό, μια κατάσταση του νου ίσως. είναι επίσης "γεμάτο αίμα, πόθους νικημένους, αστείους" πιθανά βίαια ένστικτα-αποτέλεσματα βίας, ανθρώπινες αδυναμίες, ανεκπλήρωτες επιθυμίες που προκαλούν ντροπή και αυτομομφή ίσως εκ των υστέρων. αυτό το "σπίτι ράγιζε από αγάπη" την ίδια στιγμή που κυριευόταν από "δολοφόνους παλιάτσους". συνυπήρχαν δηλαδή μέσα του το ανώτερο και ηθικότερο ανθρώπινο συναίσθημα μαζί με τις πιο ανήθικες και επικίνδυνες τάσεις, τα φονικά ένστικτα. Η αγάπη από μόνη της δεν κάνει καποιον να "ραγίζει"..ίσως ράγιζε αυτό το σπίτι επειδή δεν μπορούσε να αντέξει αυτήν τη συνύπαρξη "αγάπης-δολοφόνων"..ή ίσως να "ράγιζε" λόγω της αγάπης (δύναμη κάθαρσης) που το ωθούσε να καταρρεύσει (αυτοκτονήσει) και να πλακώσει τους παλιάτσους...ποιος ξέρει...? όπως και να χει μιλάμε πιθανώς για ένα άτομο με ακραίες και εκ διαμέτρου αντίθετες συμπεριφορές και συναισθήματά που εναλλάσσονται ή συνυπάρχουν και δημιουργούν σύγχυση.
ύστερα περνάμε στο ρεφραίν, το οποίο ε΄πισης μπερδεύει πολύ...αυτό το "σπίτι γιάτρευε τη θλίψη μου, στη στοιχειωμένη του σιωπή" δηλαδή μιλάει θετικά για αυτό το σπίτι σαν ένα μέρος το οποίο θα έψαχνε να ξαναβρει, αφου τον κάνει να νιώθει καλύτερα με μια σιωπή-ηρεμία που του προσφέρει (αντίθεση με τα "ουρλιαχτά των παλιάτσων") η οποία όμως ενέχει και κάτι σκοτεινό-είναι στοιχειωμένη: από "φαντάσματα", αναμνήσεις άλλων ανθρώπων που επιστρέφουν και απαιτούν, βασανίζουν...."μα δεν θυμάμαι δεν θυμάμαι, αν πέρασα ποτέ μου από 'κει, δεν θυμάμαι δεν θυμάμαι, αν έζησα ποτέ μου μέσα εκεί": ίσως αναφέρεται στο ότι δεν έζησε σε τέτοιο πραγματικό σπίτι ποτέ, μας επιβεβαιώνει δηλαδή ότι πρόκειται για κάτι άυλο...ίσως όλο αυτό να έχει να κάνει με χρήση ουσιών (π.χ. ηρωίνης) που προσφέρουν "στοιχειωμένη σιωπή"..... ίσως πάλι να αναφέρεται στον καλό μας εαυτό που όλοι ονειρευόμαστε, που γιατρεύει τη θλίψη μας, αλλα που δύσκολα ή σχεδόν ποτέ δεν φτάνουμε... ίσως δηλαδή να λεει με έναν ευφάνταστο τρόπο ότι τον περισσότερο καιρό στη ζωή του ήταν θλιμμένος, καθότι θα ήθελε μεν να γιατρεύεται από τη θλίψη του σε αυτό το "σπίτι" το οποίο το έχει φανταστεί-ονειρευτεί, επειδή το είχε τόσο ανάγκη, αλλά δεν μπορεσε ποτέ να το φτάσει στην πραγματικότητα.
Τέλος, για το επόμενο κουπλέ έχουμε να πούμε.....χμμ...το σπίτι αυτό είχε "βγαλμένες τις πόρτες" δηλαδή δέν υπήρχε φραγμός στος ποιος έμπαινε και ποιος έβγαινε. Και μέσα του ¨κρύβονταν οι ανίκανες ώρες" δηλαδή χρόνος μη "παραγωγικός" χάσιμο δηλαδή στα βάθη του μυαλού μας (το όλο σκηνικό θα μπορούσε να θυμίζει στέκι ηρωινομανών- δε φταίω εγώ, είδα το trainspotting πρόσφατα!!) Εναλλακτικά ο πρωταγωνιστής μας δεν μπορούσε πιθανόν να περιορίσει την επίδραση που είχαν οι άλλοι πάνω στην ψυχή του κι ούτε να ελέγξει τις αντιδράσεις του τόσο καλά κάτι που μπορεί να δι'επει φυσιολογικότατα άτομα έως....σχιζοφρενείς!(άτομα με σοβαρές ψυχικές διαταραχές δηλαδή...) "Ένα σπίτι μεθυσμένο από τα χνώτα της νύχτας, να ζητάει στο σκοτάδι τη σκιά της αλήθειας" Κάνει ίσως αναφορά σε χρήση ουσιών (αλκοολ?) στην προσπάθεια του να βρει την άκρη για τον εαυτό του, ή μήπως για την άλήθεια αυτού του κόσμου που ζούμε? (που μας επηρρεάζει αναπόφευκτα) Και αυτή η αναζήτηση είναι ιδιαίτερα δύσκολη, σχεδόν αδύνατη, γιατί ψάχνει τη σκιά της αλήθειας (την αλήθεια την ίδια ίσως εννοεί πως κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να αντιληφθεί) στο σκοτάδι! όλοι μπορούμε να φανταστούμε πώς είναι να "ψάχνεις μια σκιά στο σκοτάδι"!
Αυυυυυυτα...Το παράκανα στο γράψιμο! Είναι όμως πολύ ωραίοι στίχοι....Δεν έίναι παρά η προσωπική ερμηνεία μου, μπορεί να μην έχει καμίιιια σ΄χεση με αυτό που ήθελε να πει ο ίδιος ο Αγγελάκας...Το σπίτι τελικά ίσως είναι ο εαυτός μας...Και αυτό που μαρέσει πολύ είναι ότι αφήνει περιθώρια με το γράψιμο του να ταυτιστούν άτομα με ποικίλες εμπειρίες και προσωπικότητες( όπως είπα και πιο πριν από φυσιολογικότατα άτομα μεχρι.....)
Καληνύχτες!
| xamogelaki
29-06-2008 23:21 | σαν το πατρικο μου σπιτι ακουγεται.. |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
