Νά `ξερες κάθε μου λέξη
τι καημός την κυβερνά
θα γινόσουνα πριν φέξει
ταίρι μου ξανά

Νά `ξερες κάθε μου ελπίδα
πώς κρατιέται ζωντανή
δε θα ήσουν μια πατρίδα
τόσο μακρινή

#
Πέρνα με απέναντι στο φως
Μόνο για χάρη σου ανατέλλω
Απ’ το θυμό σου, φως μου, παραιτήσου
Κι έτσι όπως παίρνει ο άνεμος
του ναύτη το καπέλο
απόψε πάρε με μαζί σου
#

Νά `ξερες όταν νυχτώνει
πώς λυγίζει η αντοχή
δε θα έπεφτες σαν χιόνο
πάνω στην ψυχή

Νά `ξερες κάθε μου βήμα
πόσο λάθος με οδηγεί
δε θα ήσουνα το κύμα
που με ναυαγεί