Μ’ ένα σημάδι παλιό κι ένα φιλί μακρινό
ψάχνω διέξοδο μες στα σκοτάδια μου
πάλι στο φως σου να βγω
κι έχω στο σπίτι δικά σου αντικείμενα
λες κι είσαι ακόμα εδώ

Άψυχα πράγματα ψάχνω χαράματα
λίγη να πάρω ψυχή,
κι έχω παράδεισο μ’ ένα πουκάμισο
που το φορούσες εσύ.

Μ’ αίμα πολύ στην ματιά και μια παλιά σου αγκαλιά
βρίσκω τη δύναμη εδώ που χάνομαι
σκλάβα σου να `μαι ξανά,
γύρω μου πάντα παλιά μικροπράγματα
με τη δική σου σκιά.

Άψυχα πράγματα ψάχνω χαράματα
λίγη να πάρω ψυχή,
κι έχω παράδεισο μ’ ένα πουκάμισο
που το φορούσες εσύ.