Έφτιαξα απόψε τη μορφή σου
με χρώματα του δειλινού
και σ’ έβλεπα να σεργιανίζεις
στο γέμισμα του φεγγαριού.

Φαντασία μου πλανεύτρα,
είσαι η πιο μεγάλη κλέφτρα*. *(Μαρίνης: ψεύτρα)
Με πεθαίνεις και με σβήνεις,
όταν φεύγεις και μ’ αφήνεις.

Ένιωσα απόψε το κορμί σου
στα δάχτυλά μου να γλιστρά,
στα χείλη μου τα διψασμένα
δροσιά να παίρνουν τα φιλιά.

Φαντασία μου πλανεύτρα,
είσαι η πιο μεγάλη κλέφτρα*. *(Μαρίνης: ψεύτρα)
Με πεθαίνεις και με σβήνεις,
όταν φεύγεις και μ’ αφήνεις.