Τη νύχτα αργοπεθαίνεις
Κι όλο τρέμεις μήπως αποκοιμηθείς
Έχεις τον εφιάλτη
Να σε παίρνει από το χέρι

Σε πάει σε ταξιδεύει σε μια χώρα
Που δεν έχει χρώματα
Σε δρόμους λασπωμένους
Με αγκάθια και ένα Γολγοθά
Παλεύεις να ξυπνήσεις
Να αποφύγεις το κακό το όνειρο
Δε θέλεις να γυρίσεις στο κρεβάτι στο δωμάτιο

Τα μάτια σου ανοίγεις και αντικρίζεις
Την αλήθεια που σε καίει
Στο όνειρο γυρίζεις γιατί η αλήθεια σε πονάει

Μια ονειροπαγίδα παγιδεύει
Του μυαλού σου τη φυγή
Μια ονειροπαγίδα ταξιδεύει
Στης ψυχής τη διαδρομή

Η μοναξιά σε λιώνει σε θυμώνει
Και σε στέλνει μακριά
Σ’ αυτό που δεν υπάρχει
Στη σιωπή του πουθενά

Δεν ξέρω τι γυρεύεις
Μες την πίκρα σου εδώ χαμένη
Αυτό που περιμένεις
Δεν πρόκειται να `ρθεί ...

Μια ονειροπαγίδα παγιδεύει
Του μυαλού σου τη φυγή
Μια ονειροπαγίδα ταξιδεύει
Στης ψυχής τη διαδρομή

Τη νύχτα αργοπεθαίνεις ...
Κι όλο τρέμεις ... μήπως αποκοιμηθείς ...
Δεν ξέρω τι γυρεύεις ...

Μη θέλεις κάτι να μου πεις ;;;